zondag 26 juli 2009

Harry Potter and the half blood prince


Spoiler alert!

Regisseur: David Yates
Cast: Daniel Radcliffe, Rupert Grint, Emma Watson, Michael Gambon, Bonnie Wright, Helena Bonham Carter, Alan Rickman, Tom Felton


Een zee van vuur wordt losgelaten over een horde halfdode zombies in een scene waarin Professor Dumbledoor meer weg heeft van een apocalyptische Mozes dan een magische professor. Dit is de spannendste scene in de nieuwste film in de Harry Potter series. The half blood prince bied over het algemeen minder spectaculairs te zien dan zijn voorgangers, maar is algemeen gezien wel beter. Dat er in de films niet genoeg ruimte is voor alles die in de Potter boekenseries gebeuren wordt steeds duidelijker, vooral in de laatste twee films. Het is dan ook goed dat het laatste boek over twee films verdeeld is. Yates is er in The half blood prince wel goed in geslaagd de juiste elementen uit het boek te halen en heeft er een sterke film van gemaakt.

De Potter films waren altijd een lust voor het oog, maar deze keer moeten we het niet alleen hebben van mise en scene, maar ook cinematografische elementen die zo nu en dan iets artsy zijn. De eerste kus van Harry en Ginny kan zo in een arthouse film terecht en de sensatievolle scene waar de kijker met de deatheaters mee vliegt door London zul je niet snel vergeten.
Toch zijn het niet de spectaculaire scènes die de film spannend maken maar juist de doorlopende narratief. Van surprise naar suspense. Voorheen ontknoopte de films voor je en werd je verrast door wat er gebeurde, maar in The half blood prince weet de kijker al dat er iets staat te gebeuren. Er is namelijk een snede plot om Dumbledore te vermoorden. Het spannende ervan is dat de kijker er al vanaf weet, maar dat tot aan het einde van de film wordt uitgesteld. Aan het begin al wordt onthuld dat Professor Snape een onderdaan is van Voldemort en een eed heeft afgelegd om Dumbledore te doden als de geselecteerde “huurmoordenaar” het zelf niet kan volbrengen. De huurmoordenaar is niemand anders dan Draco Malfoy. Je zit dus de hele tijd in spanning te wachten op wat er gaat gebeuren en hoe. De spanning wordt heel slim nu en dan verbroken door komische scènes. Potter en zijn vrienden zijn op de leeftijd waar de liefde en hormonen een rol gaan spelen in het dagelijkse leven en gooi er wat liefdesdrankjes bij in de mix heb je een komisch lachbrouwsel in je heksenpot. Vooral Ron, gespeeld door Rupert Grint, kreeg de kans om te zien hoe grappig hij kan zijn. Waar de sociale groepsactiviteiten in The goblet of fire nog onwennig en kinderachtig overkwam, was het in veel natuurlijker gedaan in The half blood prince.
Voor sommige zou het opgevallen zijn dat de film een leeftijdbeperking van 12 jaar of ouder heeft. Met elke Potter film werd het grilliger en soms heftiger, vooral op visueel niveau. In The half blood prince valt het op visueel niveau wel mee wat grilligheid betreft, maar wordt er thema’s behandeld die misschien niet geschikt zijn voor te jonge kijkers. Daniel Radcliffe verwees in interviews al naar de film als hun “drugsmovie”. Daarnaast gaat het in de film ook over het thema, moord. Niet alleen moet Malfoy Dumbledore vermoorden, maar we komen erachter dat Voldemort als jongen, door middel van donkere magie, ontdekte hoe hij zijn ziel kan splijten. Zo kan er altijd een deel van hem in leven blijven als hij zou worden gedood. Je ziel kun je volgens de film alleen splijten wanneer je iemand vermoordt. Magie is iets dat makkelijk in fictieve wereld gehouden kan worden alsook doden die vallen tijdens een gevecht bijvoorbeeld, maar moord is, zoals Professor Slughorn in de film laat weten, iets veel persoonlijker en raakt dieper. Het is deze thema die zorgt voor de spanning in de film. Je hebt het gevoel dat er meer op het spel staat dan alleen maar het dreigende idee dat Voldemort terug is gekeerd. Wanneer Malfoy dan uiteindelijk faalt om Dumbledore te doden en Snape het wel doet gebeurd iets heel geks: dat wat je al lang al zag aankomen, slaat in als een hamer wanneer de plot om Dumbledore te vermoorden eindelijk wordt ingelost. Nu wordt het echt. Geen magische kinderspelletjes meer. De weg is geopend voor de laatste twee films en er gaat nog een hoop gebeuren. Uit een overvloed aan dingen moest Yates kiezen waar om op te focussen en dat heeft hij heel goed gedaan. Met The half blood prince is de series volwassen geworden en de hoofdacteurs gelukkig ook. Zal ik nog iets vertellen over de opbloeiende liefde tussen Ron en Hermione of Harry en Ginny? Nah, ga de film zelf maar kijken.

Score: 7.5/10

Geen opmerkingen:

Een reactie posten